8 oktober 2024

“Het is leuk om samen met mijn moeder over onderwijs te praten”  

Dominique en Koen zijn niet alleen Dunamare-collega’s maar óók familie van elkaar. Met veel plezier werken moeder en zoon op het Haarlem College. Dominique in de rol van decaan en coördinator loopbaanoriëntatie en -begeleiding (LOB) en Koen als leerlingbegeleider en administratief medewerker. Hoe is het om werk en privé te delen?

Dominique: “De keuze om in het onderwijs te werken, is niet met de paplepel ingegoten. Wel heeft het me altijd geïnteresseerd. Zo heb ik tijdens mijn studie Communicatie de minor ‘psychologie voor studiekeuze en loopbaanbegeleiding’ gevolgd. Drie jaar geleden kwam de vacature voor coördinator LOB bij het Haarlem College voorbij. Ik was direct enthousiast; het gaf me de mogelijkheid om mijn kennis en vaardigheden in te zetten op een middelbare school.” Net als zijn moeder had Koen affiniteit met het onderwijs. Koen: “Toch besloot ik de opleiding Toegepaste psychologie te doen. Daarna ging in als recruiter aan de slag, maar dat was het niet helemaal voor mij. Toen er een interessante vacature vrijkwam op het Haarlem College besloot ik ervoor te gaan. Ik hoorde zoveel enthousiaste verhalen van mijn moeder.”

Jaloers

Koen startte eind vorig jaar op de vmbo-school. “Ik had verwacht dat ik voornamelijk veel contact met leerlingen zou hebben, maar ik spreek ook heel veel collega’s. Dat is het leuke van een schoolsysteem: je werkt met iedereen. Daardoor is mijn baan heel afwisselend. Sowieso heb ik veel verschillende taken, omdat ik naast leerlingbegeleider één dag in de week op de leerlingenadministratie werk.” Ook Dominique omschrijft haar werk als dynamisch. “Er is zo ontzettend veel te doen op een school; naast het docentschap zijn er allerlei functies te vervullen. De complexiteit binnen het onderwijs heeft me verrast.” Dat ze op dezelfde school werken, zien Dominique en Koen als een voordeel. Dominique: “Ook al doen we ander werk, je hebt toch deels dezelfde ervaringen. Het is leuk om het daar samen over te hebben. Daarnaast kunnen we van elkaar leren, omdat we met een andere bril naar de dingen kijken.” Koen sluit zich daarbij aan: “Ik vind het heel fijn dat ik met mijn moeder over werk kan praten. Het is mooi om ook dat aspect van je leven met elkaar te kunnen delen.” Dominique lacht: “Mijn man is soms wel een beetje jaloers. Ik heb overigens geprobeerd om nog een Van der Tas, mijn jongste zoon, naar het Haarlem College te krijgen als collega. Hij vond zichzelf er nog wat te jong voor, maar wie weet gebeurt het ooit nog eens.”

Kalm en dienstbaar

Op de vraag of er ‘familie-eigenschappen’ zijn die van pas komen in het onderwijs, antwoordt Dominique: “Ik denk dat we allebei dienstbaar zijn; we willen graag iets voor een ander doen.” Koen vult aan: “En we zijn kalm; we maken ons niet zo snel druk.” Lachend: “Ik denk dat dit wel belangrijk is binnen het onderwijs, want het kan soms best hectisch zijn. Ook zijn we allebei gestructureerd en geordend.” Over het Haarlem College zijn moeder en zoon unaniem enthousiast. Koen: “Er is superveel diversiteit op onze school; dat geldt zowel voor de leerlingen als voor de collega’s. Het voelt als een mini-maatschappij.” Hij vervolgt: “Het contact met onze leerlingen ervaar ik als heel positief. Veel leerlingen zijn spraakzaam en niet bang om hun mening te uiten. Dat is voor mij als leerlingbegeleider wel een luxepositie.” De mate van vrijheid is eveneens iets waar ze tevreden over zijn. Dominique: “Er is op deze school veel ruimte voor eigen invulling. Dat werkt goed; ik heb echt het idee dat alle collega’s zich ontzettend verbonden voelen met het Haarlem College. Iedereen zet zich honderd procent in voor de leerlingen én elkaar.” Koen onderstreept dat: “Je kunt hier het beste uit jezelf halen. Op je eigen tempo en vanuit je eigen visie, binnen de kaders van het onderwijs en je functie. En wat m’n moeder zegt: de collegialiteit is enorm.” Ze lachen: “Eigenlijk gaan wij altijd met een goed gevoel naar huis. Ja, we zitten hier beiden echt op ons plek.”